แสงดารา ยังเจิดจ้าบนท้องนภา


แสงดารา  ยังเจิดจ้าบนท้องนภา

ดร.ธนเสฏฐ  สุภากาศ
ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์


          เวลา 19.45 น. ของวันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2563 เสียงโทรศัพท์ ดังขึ้น ขณะที่ผมกำลังนอนอยู่บนเตียง และเพลิดเพลินกับการตรวจสอบข่าวสาร นโยบายการจัดการศึกษาของรัฐบาล และข่าวการระบาดใหญ่ของโรคติดต่อ Covid-19
                   “...สวัสดีครับ ท่าน ผอ.....”

                   “... น้อง น้อง ทราบหรือยัง ว่าลูกน้อง ของน้อง ที่ชื่อ โบว์ หรือ บลู อะไรนี่ประสบอุบัติเหตุ...”

                   “... หา...อะไรนะครับ...”

                   “...พอดีว่า ทางโน้น เขาไม่มีเบอร์โทรศัพท์ น้อง เลยให้พี่ติดต่อหาน้อง...”

                   “... ครับ ๆ ครู บลู บ้านอยู่เชียงราย  เป็นอะไรหนักไหมครับ อยู่โรงพยาบาลไหนครับ...”

                   “... อันนี้พี่ก็ลืมถามรายละเอียด อย่างไรน้องช่วยตรวจสอบ ด้วยนะ...”
          สิ้นการสื่อสารทางโทรศัพท์ ได้โทรศัพท์ถึง หัวหน้างานบุคลากรของโรงเรียน และ หัวหน้างานวิชาการของโรงเรียน ให้ตรวจสอบข้อมูลเหตุการณ์ดังกล่าวอย่างเร่งด่วน
           “...ผอ.ครับ/ ผอ.คะ น้องบลู สิ้นแล้วค่ะ..” การตอบสายกลับมาของหัวหน้าบุคลากรและหัวหน้าวิชาการ ที่ได้รับหน้าที่ในการสืบความแจ้งข่าวสาร
          ความชัดเจนของการจากไปของ น้องบลู หรือ คุณครูวรรณภา ศรีสายัณห์ สร้างความสะเทือนใจให้กระผมอย่างมาก การที่จะรีบเดินทางไปยังที่เกิดเหตุ ก็ไม่สามารถกระทำได้เนื่องจากเวลาไม่เอื้ออำนวยในสถานการณ์ฉุกเฉินในยุคการระบาดใหญ่ของ Covid-19 ได้แต่เพียงแจ้งข่าวสารและนัดหมายทีมงานโรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์ ให้ไปพร้อมกันในที่เกิดเหตุ และบ้านของผู้วายชนในวันรุ่งขึ้น เพื่อรับศพ และให้กำลังใจครอบครัว คุณครูวรรณภา ศรีสายัณห์
          คืนทั้งคืนของวันที่ 15 เมษายน 2563 ไม่ได้สร้างความสุนทรีย์ยามราตรีของการอยู่ในโลกแห่งนิมิต ดวงตาเต็มไปด้วยความทรยศที่ไม่ยอมปิดลง ความคิดฟุ้งกระจาย แตกพล่าน ด้วยความความสะเทือนใจของการสูญเสียบุคลากรที่มีค่ายิ่ง ของโรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์
          ครูบลู คือ แสงเทียนส่องสว่างทางปัญญาให้กับนักเรียน และเป็นดาราเจิดจรัส ของวงการการศึกษาชาติ ความอ่อนโยน ความใจดี มีเมตตา ต่อศิษย์ ปรากฏชัดเจน การปฏิบัติหน้าที่แม่พิมพ์ของชาติ ความมุ่งมั่น และทุ่มเทในวิชาชีพ ของครูบลู วรรณภา ศรีสายัณห์ สามารถประกาศได้อย่างภาคภูมิ
          อีกทั้งผลงานของครูบลู แสดงปรากฏชัดถึงการเป็นนักอนุรักษ์วัฒนธรรมไทย ด้วยคุณครูนั้นมีความเชี่ยวชาญด้านภาษาไทย ได้พัฒนาผู้เรียน ฝึกสอนผู้เรียน ให้นักเรียนได้รับรางวัลระดับชาติมากมาย อาทิ

          รางวัล ชนะเลิศ การแข่งขันตอบปัญหา สารานุกรมไทย ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ชิงถ้วยพระราชทานสมเด็จพระกณิฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี
          รางวัล เหรียญทอง การแข่งขันท่องบทอาขยาน ระดับระดับมัธยมศึกษาตอนต้น สพม. 36 และระดับภาคเหนือ
          รางวัล เหรียญทอง การแข่งขัดคัดลายมือ อาขยาน ระดับระดับมัธยมศึกษาตอนต้น สพม. 36 และระดับภาคเหนือ

          ตัวอย่างรางวัลเหล่านี้ เป็นสิ่งยืนยันแล้วว่า ครูบลู คือ ครูปุชนียบุคคล คนหนึ่งของชาติ ที่ได้พัฒนาผู้เรียนที่ขาดโอกาสทางการศึกษา ได้รับโอกาสทางการศึกษา และสร้างให้ผู้เรียนมีทักษะ ความสามารถด้านภาษาไทย
          เสน่ห์ของครูบลู นอกจากเรื่องวิชาการ ซึ่งเป็นการครองงานแล้ว ครูบลูยังเปี่ยมไปด้วย จิตใจอันงดงามในการครองคน กล่าวคือ เป็นที่รักของลูกศิษย์ เป็นที่รักของเพื่อนร่วมงาน ด้วยความอ่อนน้อม ถ่อมตน ไม่เกี่ยงงานของเธอ มีจิตอาสา และความสามารถด้านกีฬาวอลเล่ย์บอลของเธอทำให้ทุกคนมีความสุขเมื่ออยู่ใกล้ ด้วยความสดใส แรกแย้ม แห่งดวงดาราที่เริ่มจรัสแสง
          ความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ เกินวัยของเธอคือ เสน่ห์แห่งความเป็นครู เพราะเธอคือ หัวหน้าวิชาการระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ของโรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์ เธอยังรับผิดชอบเกี่ยวกับกิจการนักเรียน สร้างคนให้เป็นคน สร้างระเบียบวินัย ให้กับศิษย์ สร้างนิสัยรักการอ่านให้กับนักเรียน โดยรับหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่ห้องสมุดโรงเรียน อีกทั้ง ดูแลความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของนักเรียนโดยการรับหน้าที่ครูฝ่ายประกันสุขภาพและอุบัติเหตุของโรงเรียน
          การจากไปแบบไม่มีวันกลับของครูบลู ครั้งนี้ สร้างความโศกเศร้า กับทีมงาน ครอบครัวโรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์เป็นอย่างมาก จากการติดตาม Facebook ลูกศิษย์ครูบลู ต่างแสดงความเสียใจ ขึ้นข้อความ “R.I.P ครูบูลที่เคารพรัก” กันทั่วหน้า
          การจากไปของครูบลู วรรณภา ศรีสายัณห์ ในครั้งนี้ กระผมสะเทือนใจเป็นที่สุด ที่ต้องสูญเสียบุคลากรที่เปี่ยมไปด้วยความรู้ความสามารถในการพัฒนาเยาวชนของชาติ อย่างไรก็ตามคุณความดีของครูบลู วรรณภา ศรีสายัณห์ ยังคงอยู่ในใจ และความทรงจำของพวกเรา ตลอดไป
          ท้ายที่สุดนี้ กระผมขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อท่าน ผอ.บุญส่ง ศรีสายัณห์ ที่สูญเสียภริยาผู้เป็นที่รัก ไปอย่างไม่มีวันกลับ  ขอแสดงความเสียใจ ต่อคุณพ่อ คุณแม่ ครู วรรณภา ศรีสายัณห์ ที่สูญเสียบุตรสาวผู้เป็นที่รัก ผู้เป็นที่พึ่งของครอบครัวในครั้งนี้ ครูบลู วรรณภา ศรีสายัณห์ เป็นคนที่มีอัธยาศัยดี มีน้ำใจ โอบอ้อมอารี เป็นที่รักของเพื่อนร่วมงาน เป็นที่รัก เคารพของลูกศิษย์ เสมอมา
          บัดนี้ ครูบลู วรรณภา ศรีสายัณห์ ได้จากพวกเราไปแล้ว แต่คุณงานความดีนั้นยังคงอยู่ และยังคงประทับอยู่ในความทรงจำของพวกเรา ครอบครัวโรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์ อย่างไม่มีวัยลืมเลือน และเธอคือ ดารา เจิดจรัสฟ้า อยู่ทุกค่ำคืนตลอดไป
          ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก คุณความดีที่ ครูบลู วรรณภา ศรีสายัณห์ ได้กระทำไว้เมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่ ตลอดจนกุศลกรรมของเพื่อนร่วมงาน เพื่อนครู ญาติพี่น้อง เพื่อนๆ ได้ร่วมทำกุศลในครั้งนี้ โปรดดลบันดาลให้ดวงวิญญาณของ ครูบลู วรรณภา ศรีสายัณห์ ได้ไปสู่สุคติในสัมปรายภพดังปรารถนาด้วย เทอญ



ด้วยรัก และอาลัย
ธนเสฏฐ  สุภากาศ
ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านด้ายเทพกาญจนาอุปถัมภ์




ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

เสียงก้องกังวาน ในห้วงฤทัย

"ปาฏิหาริย์ไม่มีจริง"

เส้นทางสายผ้าเหลือง